Co się dzieje z tym HR?

Prawie dokładnie rok temu opublikowałem wpis z zabarwieniem HR’owym – Pytania do rekrutera gdzie przekazałem kilka rad koleżanki ze strony HR. Dzisiaj – bogatszy o kilka kolejnych spotkań z tymże jak lubianym przez nas działem chciałbym postawić śmiałą tezę  ‚Co się dzieje z tym HR?’

Zaczynamy.

I

Na profilach profesjonalnych portali społecznościowych (z których przychodzi gros ofert) mam wyraźnie zaznaczone aby nie zawracać mi gitary w przypadku miejscowości innych niż wskazane przeze mnie. Oczywiście, większość szanownych rekruterów uznaje to raczej za fanaberię, którą można wyleczyć oferując góry „złota” (standardowy zestaw: młody i energiczny zespół, systemy bonusowe, laptop, fura i komóra). Przeżyję – gorzej jednak gdy dzwoni/mailuje szanowne dziewczę, wpadając w słowotok stara się namówić mnie na spotkanie … we Wrocławiu, Bydgoszczy, Brnie czy Ugandzie. Dając wyraźny sygnał iż jedynym i właściwym kierunkiem działań jest szeroka struga z automatu – a może ktoś się złapie.

Really? Really?

II

Sprofilowane ogłoszenia wpadające do skrzynki.

Ja rozumiem, kryzys, rynek pracodawcy, jest źle, bezrobocie, marazm, ruja i poróbstwo. Z dziwnych jednak powodów moja skrzynka RSS’ów z kilku popularnych portali pęka od sprofilowanych ogłoszeń. A przynajmniej tak mi się wydawało – bo przejrzenie tego skutkuje odkryciem, iż ktoś z geografii miał zapewne mierny.

Pół biedy jak komuś się standardowo Lublin z Lubinem pomyli, przeżyję. Ale przyznam, do szału doprowadzają mnie ogłoszenia z serii: lubelskie:Wrocław lub lubelskie:Brno.

Wyjaśnienie mechanizmu jest banalne – ot frajerów zabrakło wśród autochtonów, rozszerzamy zasięg poszukiwań o Polskę B i C.

III

Miałem okazję kilka dni temu na GL/LinkedIn zaktualizować swoje dane dotyczące zatrudnienia – dokładniej mówiąc uzupełniłem zakończenie pracy u ostatniego pracodawcy, podając jednocześnie rozpoczęcie u nowego.

Otóż, oględnie mówiąc był to błąd – przez następny tydzień CODZIENNIE odbierałem kilka telefonów/maili od zdesperowanych rekruterów. Dlaczego zdesperowanych? Przeczytajcie punkt IV.

Szczytem był dzień, w którym dostałem SZEŚĆ powiadomień (3 mail, jeden GL, dwa telefony) z ofertą pracy. Oczywiście zawierały błędy I, II i IV 😉

IV

Swoista wisienka na torcie, cios w słabiznę i jednoczesny przykład kunsztu działów HR.

Dzwoni dziewczę i wyłuszcza jednym tchem: „Dzień dobry, dzwonię do Pana z superatrakcyjną ofertą pracy. Tylko ja nie wiem czy naszego Klienta będzie na Pana stać”….

Prawie uzasadnienie dlaczego jeden z kolegów założył ostry temat na GL „HR – mendy i nieroby”.

Nie jestem tak ostry w swoich opiniach, ale trzeba przyznać – takie przypadki solidnie zapracowują na swój czarny PR.

Z ciekawostek – jedna z rekturacji zapadła mi w pamięć:

Jeden z przypadków dotyczył propozycji pracy u naszego narodowego operatora telekom, dwa różne stanowiska oddzielone interwałem czasowym ok 6. miesięcy.

Pierwsze z nich – pełen profesjonalizm, NLP, meeting, odpowiednia komunikacja, screening, etap 2 – wyjaśnienie (iż szukają kogoś mnie zaawansowanego), podziękowanie.

Drugi z nich – ta sama instytucja, osoba, inne stanowisko – pełna żenua. Kanciapa, rekruter ma inne wymagania niż wpisane w ogłoszeniu, pisany na kolanie wikipedyczny test, brak kontaktu po, całkowite zerwanie kontaktu.

I cóż dodać?